زندگی در عصر کنونی و معاصر بهدلیل بالا رفتن جمعیت نیازمند یک امنیت خوب و مناسب برای نبود افراد است. این نیازمندی امروزه توسط دوربین مداربسته تامین شده که این دوربینها به وسیله کارت حافظه فایلها را ذخیره میکند. حافظه دوربین مداربسته تنها برای ذخیرهسازی داده نیست، بلکه بر روی امنیت و طول عمر کل سیستم تاثیرگذار است.
حافظههای دوربین مداربسته متفاوت است و دستهبندی مختلفی دارد. در ادامه این مطلب به معرفی انواع حافظه دوربین مداربسته میپردازیم و وظایف اصلی هرکدام را تعریف میکنیم.
دستهبندی حافظه در دوربینهای مداربسته
همانطور که پیشتر اشاره کردیم دوربینهای مداربسته از حافظههای متنوعی برخوردار است که هرکدام وظایفی بر عهده دارند.
- حافظه داخلی: فضای ذخیرهسازی حضور یافته در خود دوربین، مانند NAND/NOR فلش، eMMC، UFS، microSD کارت و حافظه onboard فلش.
اجرای سیستم عامل کوچک دوربین، نگهداری کوتاهمدت و بعضاً ضبط محلی از وظایف اصلی این حافظه است. اگر بخواهم از جدیدترین فناوریهای این حافظه مثالی بزنیم باید از کارت میکرو SD نام ببریم که امروزه در دوربینهای کوچک و پورتابل استفاده میشود.
معایب:
- ظرفیت محدود نسبت به راهکارهای خارجی.
- عمر نوشتن محدود (wear) به ویژه در ضبط با نرخ فریم بالا.
- خطر از دست رفتن داده در صورت خرابی دوربین یا قطع برق.
- قابلیت پشتیبانگیری و بازیابی محدودتر نسبت به راهکارهای خارجی.
مزیت:
- راهاندازی ساده و بدون نیاز به دستگاه جانبی.
- پیکربندی یکپارچه و مصرف کمتر منابع سیستمی.
- مناسب برای نگهداری موقت یا پروژههای کوچمقیاس.
- حافظه خارجی: هر گونه فضای ذخیره اضافی بیرون از دوربین که مستقیماً به دوربین متصل نمیشود بلکه دادهها به آن منتقل میشود یا از آن استفاده میشود.
کارت microSD درون دوربین و بهعنوان فضای ذخیره اولیه یا پشتیبان ساده. USB external یا USB OTG برای اتصال به دستگاهها یا واحدهای ذخیره خارجی. درگاههای SATA/SSD اکسترنال یا NVMe با تبدیل به پلتفرم ذخیرهسازی در شبکه یا با استفاده از یک NVR/سرور.
معایب:
- نیاز به زیرساخت شبکه یا دستگاههای اضافی (NVR/NAS/سرور).
- هزینه و پیچیدگی بیشتر در پیادهسازی و نگهداری.
- تاخیرهای ممکن در انتقال داده به سمت مرکز ذخیرهسازی، بهخصوص در شبکههای کند.
مزیت:
- افزایش ظرفیت ذخیرهسازی و نگهداری طولانیمدت.
- امکان پشتیبانگیری جداگانه و تفکیک دادهها از نقطه استفاده.
- امکان مدیریت بهتر امنیت داده با استفاده از رمزگذاری و سطحبندی دسترسی.
بهترین ترکیب حافظه/ معیارهای انتخاب حافظه
مدت زمان نگهداری
مدتزمان نگهداری مطلوب با نرخ فریم، رزولوشن و سطح تشخیص چقدر است؟ چگونه بهینهسازی بین ظرفیت و هزینه انجام میشود؟ بهطور معمول، با افزایش رزولوشن و فریمها، نیاز به فضای ذخیرهسازی افزایش مییابد.
مثال ساده: برای 4 دوربین با رزولوشن 1080p و 15 فریم بر ثانیه، نگهداری 30 روزه ممکن است به چندونگی گیگابایت تا چند ترابایت نیاز داشته باشد، بسته به نرخ کمپرس و تنظیمات ضبط.
عمر حافظه
- طول عمر نوشتن شاخصی است که مشخص میکند حافظه تا چند بار میتواند بنویسد بدون اینکه خرابی فیزیکی رخ دهد.
- microSD و NAND Flash دارای محدودیتهای چرخهٔ نوشتن هستند. برای مثال برخی کارتهای microSD کلاسهای خاص را برای کار با ضبط ویدیو با فشار بالا معرفی میکنند.
- اگر پروژهای با نرخ ضبط بالاست یا انتظار خرابی برق وجود دارد، باید گزینههایی با دوام بیشتر مانند SSD یا NVR با حافظه RAID را در نظر گرفت.
سرعت خواندن و نوشتن
- به ویژه برای ویدیوهای با نرخ فریم بالا یا اصطلاحاً با Bitrate بالا و با فرمتهای فشرده، سرعت I/O اهمیت دارد.
- حافظه داخلی سریع باید دادهها را سریعاً از کارت یا فلش به پردازنده و در صورت لزوم به حافظه خارجی منتقل کند.
دوام عملیاتی
- دامنه دمایی، رطوبت، گرد و غبار، نویز الکتریکی و لرزش میتواند عمر حافظه و ثبات ضبط را تحت تأثیر قرار دهد.
- در دوربینهای خارج از ساختمان یا در محیطهای صنعتی، باید حافظه با استانداردهای مقاومت محیطی و همچنین طراحی برای حفاظت در برابر شوک و ارتعاش انتخاب شود.
طراحی سیستم و مصرف انرژی
- برخی دوربینها با حافظه داخلی انرژی بیشتری مصرف میکنند یا بالعکس. برای پروژههای با تعداد زیاد دوربین، مصرف انرژی کل میتواند عامل مهمی باشد.
- پشتیبانگیریهای همزمان و فرایندهای رمزگذاری نیز میتواند به مصرف انرژی افزوده شود.
امنیت و حفاظت داده
- رمزگذاری داده در گذرگاه انتقال (هنگام ارسال) و در حافظه نگهداری (در حافظه داخلی یا خارجی) بهویژه برای دادههای حساس اهمیت دارد.
- قابلیت پشتیبانگیری و ثبت نسخههای متفاوت از دادهها برای جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات در اثر خرابی یا دستبرد.
هزینه کل مالکیت
- هزینههای سختافزاری، راهاندازی، نگهداری، پشتیبانگیری، ارتقاء و تعویض در طول زمان.
- گاهی سرمایهگذاری اولیه بیشتر در حافظه با دوامتر، در بلندمدت صرفه اقتصادی بهتری دارد.
تفاوت بین حافظههای دوربینهای مداربسته IP و DVR و NVR؟
دوربینهای IP؟
- مدلهای IP معمولاً میتوانند داده را به یکی از این روشها مدیریت کنند:
- ضبط محلی روی کارت داخلی (اگر دوربین پشتیبانی کند).
- ارسال داده به NVR یا NAS از طریق شبکه برای ضبط مرکزی.
- مزایا:
مقیاسپذیری خوب برای پروژههای بزرگ.
مدیریت مرکزی و امکان استفاده از RAID در NVR/NAS.
امکان رمزگذاری و مدیریت دسترسی دقیقتر در سطح شبکه.
- محدودیتها:
وابستگی بیشتر به شبکه و پهنای باند؛ در صورت شبکه نامناسب، کیفیت ضبط تحت تأثیر قرار میگیرد.
DVR/NVR
NDR: ضبط بر روی دیسکهای داخلی یا خارجی با سیستم عامل مخصوص.
NVR: دادهها از طریق شبکه به سرور مرکزی منتقل میشود و ذخیرهسازی معمولاً در NAS یا دیسکهای متصل به NVR انجام میگردد. عملکرد بالا، بدون تکرار داده؛ خطر از دست رفتن کل داده در خرابی تنها یک دیسک.
در پایان
در آخر باید گفت هیچ گزینهای یکسان برای همه پروژهها وجود ندارد. حافظه دوربین مداربسته باید از ترکیب هوشمند بین کارایی، امنیت داده و هزینه کل مالکیت نتیجه بدهد. حافظه داخلی میتواند گزینه سریع و ساده باشد، اما برای نگهداری بلندمدت و حفاظت دادهها، راهکارهای خارجی مانند NAS/RAID گزینه امنتر و مقیاسپذیرتری هستند. کلید موفقیت در انتخاب حافظه، هماهنگی دقیق میان هدفهای نگهداری، شرایط محیطی و قابلیتهای امنیتی است.